ذبیح مهدی

متولد 1367 در افغانستان، نویسنده‌ی داستان‌‌های کوتاه و علاقمند ادبیات است. از ذبیح چند داستان کوتاه و چند قصه برای کودکان منتشر شده است. مجموعه‌ی داستانِ چاه آخر، حاوی چهار داستان او است که طی سال‌های 1392 تا 1396 منتشر شده‌اند. مقالاتی به انگلیسی و ترجمه‌هایی از انگلیسی به فارسی دارد و برای رسانه‌های فارسی زبان نیز مقاله نوشته است. ذبیح بنیانگذارِ گروه گهواره است.

حضرت وهریز

حضرت وهریز در سال ۱۳۴۹ به دنیا آمد. آموزش‌های ابتدایی را در مسجد آغاز کرد و پس از ختم مکتب در مؤسسه‌ی کارگری، وارد دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه کابل شد. تحصیلات خود را در رشته‌ی زبانشناسی و پیداگوژی در دانشگاه زبانشناسی پیتی‌گورسک/ فدراسیون روسیه در سال ۱۳۷۵ به پایان رساند. وهریز همکاری با رسانه‌ها را در سال ۱۳۶۴، وقتی شاگرد مکتب ابتدایی بود، آغازکرد و از آن زمان تا کنون به عنوان روزنامه‌نگار، مامور وزارت های فرهنگ، خارجه و استاد در دانشگاه‌های متعدد کار کرده است. او سردبیر و از مؤسسان گهواره است. او یک دختر و سه پسر دارد.

داکتر منیراحمد

دکتور منيراحمد در شهرکابل متولد شد و تحصيلات ابتدایی را در ليسه‌ی غازی فرا گرفت. در دهه‌ی هشتاد قرن بيستم مصروف تحصيل در انستيتوت طب مسکو بود و هم‌زمان به ترجمه‌ی کتاب و فلم‌های هنری از زبان روسی به فارسی دری و پشتو می‌پرداخت. او کتابِ مسافرت بقه، نوشته‌ی و. گارشین را در سال ۱۹۸۴ ترجمه کرد که اخیراً توسطِ گهواره بازنشر شد. دکتر منیراحمد در دهه‌ی هشتاد میلادی، چندین جلد کتاب را از زبان روسی برای کودکان افغانستان ترجمه و منتشر کرد.

او تحصيلاتش را تا سرحد دکتورا تکميل کرده، فعلاً در دانشگاه/ پوهنتون اوتاوا مشغول تحقيقات علمی است و در کنار آن با گهواره نيز همکاری دارد. دکتر منیراحمد یکی از بنیانگذاران و دبیرِ بخش پشتوی گهواره است.

فرشته مهدی

متولد سال ۱۳۶۸ در ایران، نویسنده و شاعر ادبیات کودک است. از فرشته یک داستان و یک شعر کودکانه که ترجمه‌ای از شعر انگلیسی است، منتشر شده است. او از اعضای بنیان‌گذار گهواره بوده و حالا مشغول نوشتن، ترجمه و سرایش شعر برای کودکان افغانستان می‌باشد.

فرشته مهندس نقشه‌برداریِ زمین است و پولی‌تخنیک کابل را در سال ۱۳۹۳هـ به پایان رساند.